محققان موسسه ملی ناشنوایی و اختلالات ارتباطی آمریکا دریافته‌اند سه ژن مرتبط با نوعی اختلال سوخت و سازی کمیاب می‌تواند عامل بروز برخی موارد لکنت زبان باشد. این کشف می‌تواند به ارائه درمان‌های جدیدی برای بیماریهای گفتاری منجر شود.
دو مورد از این ژن‌ها در سلول‌های مغزی به عنوان بخشی از فرآیند بازیافت زباله مورد استفاده قرار می‌گیرد. ژن سوم نقش شناخته شده دیگری ندارد.

دکتر جیمز باتی، مدیر موسسه ملی ناشنوایی و اختلالات ارتباطی می‌گوید: این نخستین مطالعه و بررسی انجام شده‌ای است که نشان می‌دهد جهش‌های ژنی خاصی عامل بالقوه لکنت زبان است. به گفته وی، از حدود سه میلیون آمریکایی مبتلا به لکنت زبان، حدود پنج درصد پیش‌دبستانی و یک درصد بزرگسال هستند.

پژوهشگران با بررسی دی‌ان‌ای مبتلایان به لکنت زبان و افراد سالم دریافتند افرادی که لکنت زبان ندارند، این جهش‌های ژنتیکی نیز در آنها مشاهده نمی‌شود. پزشکان از سال‌ها پیش می‌دانستند ژنتیک نقش مهمی در ابتلا به لکنت زبان دارد. به گفته پژوهشگران درصورتی که دو نسخه از یک ژن معیوب وجود داشته باشد فرد به این اختلالات دچار می‌شود. این در حالی است که به طور تقریب همه افراد مورد بررسی در این تحقیق فقط یک نسخه از این ژن جهش یافته را داشتند.

گردآوری: آقای مجتبی ابراهیمی